[Wakend op zijn krukje lijkt hij in rust, zoals de uitgestrekte blauwe hemel boven het rijstveld, maar dat is bedrieglijke rust, want het bliksemt en flitst en danst daarboven en binnen in de vogelverschrikker van Kabonyo. (uit: Bart Koubaa Dansen in tijden van droogte. Querido, 2021. p 119.)]
15.7.22
Abonneren op:
Posts (Atom)
