[Het lawaai ontstaat doordat bladeren met de snavel bliksemsnel opgepakt en opzijgegooid worden terwijl één poot als een tuinharkje bijspringt. (uit: Hay Wijnhoven De merel. Atlas-Contact, 2017. p 85.)]

[Hij gooide de resten van het ijswafeltje in het water en glimlachte om het patroon dat nu ontstond: bliksemsnelle aanvalletjes, gevolgd door korte vluchtmanoeuvres, alsof elk zinkend kruimeltje een dieptebom was die eerst onschadelijk gemaakt moest worden. (uit: Martin Michael Driessen De pelikaan. Van Oorschot, 2017. p 23.)]

[Zijn leven lang zou de splijtende bliksemschicht van die avond hem bijblijven, in de tijd waarin er in Deurlo kruisraketten op het oosten stonden gericht maar je voor een seksboekje helemaal naar de stad moest. (uit: Tommy Wieringa De heilige Rita. De Bezige Bij, 2018. p 134.)]

In de nacht van zaterdag op zondag zag ik in een droom Koen Peeters - hij gaf me enige uitgeprinte e-mails. "Lees die eens door," zei hij erbij.

Het gebeurde allemaal in de living van mijn ouderlijk huis. We zouden ergens naartoe met de wagen, eten. Koen zou rijden. G. was erbij, en ook mijn collega F. Ik droeg mijn zwarte schoudertas en ook nog een linnen zak, hoewel ik niets mee hoefde te nemen behalve dan die e-mails. Ik kon mijn schoenen niet vinden.

Toen maakte mijn vrouw me wakker. We moesten de baby iets geven tegen de koorts.