[Toen liep ik, nadat ik mijn horloge gelijk had gezet met de klok in de latrine, de lange, natte kasseienweg af de stad in. Ik negeerde de bliksemschichten die overal om me heen insloegen. Of je nummer stond erop, of niet. (uit: J.D. Salinger Voor Esmé - veel liefs en morsigheid uit Negen verhalen. De Bezige Bij, 2008. p 109.)]van woordenaar
18.8.08
>> peren >> 13:49 >>
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Net voordat ik het woord had kunnen nemen, werd hij door een nieuwe gedachte getroffen. Die bracht hem ertoe bliksemsnel het vuur in een andere richting te openen. Er klonk een oordverdovend geratel en de schrijfmachine spuugde een nieuwe stroom letters uit over het papier.
uit Aan het einde der tijden van Göran Sahlberg (Van Gennep, 2007), p. 33
Een reactie posten