28.8.09

Ik had ook gedacht om in Amsterdam eindelijk Zo begint het, de nieuwste van Jan Van Mersbergen te kopen, maar één dag voor vertrek vond ik hem onverwachts toch hier, in Gent, in de Limerick.

Zo begint het is een boek dat wegkomt met zijn herhalen, met zijn schuifelen over dezelfde steen. Je zit op een bank en schuift met je voeten keer op keer hetzelfde hoopje zand heen en weer.

Er zit wel enig vreemd gevogel in: een rouwende vrouw die van een meerkoet tussen het riet kan zeggen of het een mannetje of een vrouwtje is, een andere vrouw die zich herinnert hoe foeragerende zwaluwen pieren in hun bek hadden. Pieren! Het zijn straffe edoch onbetrouwbare vogelverhalen. Je kan zelden rouwende vrouwen helemaal geloven wanneer ze over vogels praten.

De volgende van Jan Van Mersbergen koop ik ook. Binnenschippers en carnaval, naar het schijnt. Maar nu eerst naar de plas, kijken of ik watersnippen zie.

Geen opmerkingen: