[.. en rode vonken sproeiden met een boog in het water kookten sisten en de ogen van de soldaat onderscheidden plotseling een enorme school en keken heel goed maar jou zagen ze niet zagen ze niet en even schrok je even sloeg verradelijk armzalig berouw je om het hart verwondde het en je spartelde in het water schreeuwde krijste en je vrees verspreidde zich als een bliksemflits recht naar het hart van de school want de zee .. (uit: David Grossman Zie: liefde. 1986. p 147.)]van Jevski
3.3.10
>> peren >> 10:20 >>
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten