[De deur was open, hij glipte de kerk binnen en trok een paar keer flink aan het klokkentouw zodat het halve dorp rechtop in bed zat. Hij ging er als de bliksem vandoor want de koster kende hij nog van de rugby - een snelle jongen. (uit: Tommy Wieringa Ga niet naar zee. De Bezige Bij, 2010. p 249.)]
25.11.10
>> peren >> 15:30 >>
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten