Vanavond dronk ik op de koer een Steenuilke. Voor de naam en omdat er lievevrouwebedstro in zit. Ik zou kunnen zeggen: dubbel voor de naam.

Maar wat echt belangrijk is, is dit: enige nachten terug zag ik in een droom een steenuil. Ik stond in een villa en zag hem door het raam in een conifeer zitten. Ik had - gelukkig - mijn verrekijker bij.

Ik had er bijna een heel jaar lang geen enkele gekocht maar dinsdagochtend draaide ik er weer eens een. Op de Pantheonlaan in Koekelberg, 50 cent, en het helemaal waard.

Een paar nachten geleden, in een droom, zag ik samen met H een poelsnip opvliegen - H zei dat het er één was, ik had geen idee. We waren ergens waar ik al eens eerder was in een droom, maar toen alleen, en we waren van een bushalte onderweg naar elders. Allemaal erg vaag. Er was nog iemand bij die ik kende, maar wie?

In De Morgen van 21 mei 2011.