het perenblog

Ze voelde alleen hoe Sally nu gekweld werd, gemarteld; ze voelde zijn vijandigheid; zijn jaloezie; zijn bedoeling met geweld in hun vriendschap binnen te dringen. Ze zag dit alles zoals je een landschap ziet in een bliksemflits – en Sally (nooit had ze haar zó bewonderd) die onoverwonnen en fier haar weg ging. Ze lachte. Ze liet de oude Joseph haar de namen van de sterren vertellen, dat deed hij graag en heel ernstig. Zij stond daar; ze luisterde. Ze hoorde de namen van de sterren.
'O, hoe afschuwelijk!' zei ze in zichzelf, alsof ze aldoor al had geweten dat iets haar moment van geluk zou verstoren, zou vergallen.
(uit: Virginia Woolf Mrs Dalloway. Vianen: ECI, 2003. p 37.)