[Interessant, zei Woedman. Een gevaarlijke gek, dacht hij. Maar gelukkig alleen maar gevaarlijk voor zichzelf. Hij bedankte de man voor zijn verhaal en wilde weglopen. Maar de kunstenaar hield hem tegen. Opnieuw die borende blik, die bliksemende ogen. Ik ben ervan overtuigd dat Bor u de inspiratie zal schenken waarnaar u op zoek bent, zei hij. (uit: Peter Drehmanns Altijd maar begraven. Contact, 2007. p 175.)]

Na de afwas maakte ik een lijstje van drie fijne romans met malachiet erin.

1. De postbode (Koen Peeters)
2. The people's act of love (James Meek)
3. Altijd maar begraven (Peter Drehmanns)

Altijd maar begraven las ik vandaag uit en ik heb daar best van genoten. Niet dat het verhaal zo overtuigend was, maar mijn tweedehandse exemplaar (De Slegte op de Meir in Antwerpen, €5) zorgde voor net dat beetje extra door de potloodnotities van de vorige lezer. Hij bracht o.a. correcties aan – wat zeer meta is in een boek met als hoofdpersoon een corrector – en zorgde voor vooruit- en terugwijzingen tussen pagina's en details. Maar wat ook belangrijk was: ik zag er enige inhoudelijke Koen-Peeterserigheid in. Bijvoorbeeld:

• stedentoerisme
• hoofdpersoon met opschrijfboekje
• inventarisatiedrang
• oude fabrieken
• louche kunstuitingen
• Google
• hotels en pensions
• fragmenten non-fictie geschreven door romanfiguren
• opschriften op borden en bordjes
• malachiet, ja malachiet (p 172-173)

Koen-Peeterserigheid maakt boeken interessant. Het is daarom fijn te beseffen dat die Drehmanns vóór Altijd maar begraven al vier boeken schreef die nog te ontdekken zijn. Ja. Hoi. Malachiet.

Peter Drehmanns Altijd maar begraven. Uitgeverij Contact, 2007.

tro inte på SvD när det handlar om cykling

Just det; tro inte på Svd. Läs vad Niklas Instedt skriver om årets Tour de France. Jag citerar:

Aldrig tidigare i loppets historia det varit så tjat i täten av den sammanlagda tävlingen. (källa)

Nej, läs då hellre DN, som förskade lite (eller frågade vilken belgare som helst):

Contadors segermarginal, 23 sekunder, är den näst minsta i tour-historien. Bara Greg LeMonds seger 1989 har varit mindre. Det var då amerikanen slog Laurent Fignon med 58 sekunder på sista etappen och vann med åtta sekunders marginal till fransmannen. (källa)

Och vidare i SvD:

I slutskedet försökte Evans med hjälp av sina stallkamrater i Predictor Lotto att försöka utmana Contador i en sista attack. (källa)

Jag vet inte vilken tävling Niklas Instedt har tittat på, men Touren var det väl inte. Det som verkligen hände kan vi läsa i DN.

Utmanaren Cadel Evans hade som väntat ingen chans och försökte inte ens rycka ifrån. (källa)

Och sedan:

Bland förtippade klassåkare som inte motsvarat förväntningarna hittar man bland andra tysken Andres (sic) Klöden och fransmannen Christophe Moreau. (källa)

Klöden var femman när hela Astana skickades hem efter Vinokourov hade befunnits dopad. Bara tio sekunder efter Leipheimer, trean i Paris, kom han. Mycket dåligt är det väl inte.

Men Contador vann, det stämmer. Grattis. Och tro inte på SvD. Tro på DN, Sporza, eller min flickvän när det gäller cykelnyheter.

update:
"Publicerat 28 juli 2007 21:03" står det överst på artikeln "Contador vann Tour de France". Det förklarar en hel del. Loppet avslutades, och Contador vann, 29 juli, circa 18:00. Här blir det klart att SvD inte eftersträvar rätt information och inte är interesserad av trovärdighet heller.

Ik fietste langs waterwegen van Gent naar Viersel en nam om de 15 kilometer een foto naar het oosten. De ene al interessanter dan de andere.

[Soms denkt een mens dat hij alles is vergeten, dat alles wat hij ooit aan de vraatzuchtige roest en het stof van de tijd heeft toevertrouwd, ook inderdaad is opgeslokt. Maar één geluid, één geur, één plotselinge, onverwachte aanraking, en meedogenloos valt er een stortvloed van herinneringen op ons neer. Het verleden licht op als een felle bliksemschicht. (uit: Julio Llamazares De gele regen. Signature, 2006. p 30.)]

van Occy

[Wees een tikje affronteerend. Doch niet te veel; opdat geen plotse oorveeg naar uw onberispelijk geschoren wang blikseme. Ge zoudt een mal figuur slaan en dan ware uw fatsoen onherroepelijk naar de knoppen! (uit: Raymond Brulez Sheherazade, of literatuur als losprijs. Nederlandsche Boekhandel, 1946. p 130.)]

van Occy

[Toen zijn beide ouders waren overleden en hij voogd van zijn broertje was geworden, kreeg hij ineens het gevoel te zijn uitverkozen – ongeveer zoals iemand die door de bliksem wordt getroffen dat heeft – dat hij daarvoor op een of andere manier was geselecteerd, dat zijn leven voortaan een doel had, van het grootste belang was, dat hij geen tijd mocht verspillen, dat hij moest handelen in overeenstemming met zijn bestemming, dat het onverbloemd duidelijk was dat … dat … hij was uitverkoren om … leiding te geven! (uit: Dave Eggers Een hartverscheurend verhaal van duizelingwekkende genialiteit. Amsterdam: Rainbow Pocketboeken Vassalucci, 2000. p XXXVIII.)]

van Koen Peeters

gepopel

Morgenvroeg, als de zon weer schijnt en de wind welwillend uit het westen waait, gaan Vos en ik op tocht. Hij staat scherp, mijn Vos, scherp als een vlijm. Vanochtend nog installeerde ik een Speedmaster 3001 en een Fahrradklingel in groen metallic.

We zullen de Leie volgen tot de Schelde, de Schelde tot de Rupel, de Rupel tot de Nete, de Nete tot het Netekanaal en het Netekanaal tot het Albertkanaal. Om de 15 kilometer zullen we een foto nemen in een richting waar we het oosten vermoeden.

Ambachtelijke pannenkoeken van Winny nemen we mee, ook cola van Coca, een Cruncher van Snickers, appelen van jonagold en water van de Source Beaupré.

En daarna, na dat alles, na de tocht en na de plas, ga ik met de bus naar de zoo. Ik popel. Mijn Vos doet dat ook.

een stand der dingen

Ik ging naar het Kruidvat voor shampoo en tandpasta. Christophe Vekeman was daar ook. Hij kocht niets. Voor de deur zat een jonge vrouw in de nieuwe Harry Potter te lezen.

[Tegen tienen kwamen er van alle kanten onheispellende wolken opzetten: de donder rolde en de regen viel neer als een waterval. Het water viel niet in druppels, maar sloeg in hele stralen op de grond neer. Het bliksemde onophoudelijk en tijdens iedere bliksemschicht kon je tot vijf tellen. (uit: F.M. Dostojewski Misdaad en straf. Rainbow Pocket nr 324. p 710.)]

van Cockie

[Er brak een hevig onweer los: Giulia hield zich twee bliksems lang goed, bij de derde vluchtte ze in mijn armen. (uit: Primo Levi Het periodiek systeem. Meulenhoff, 1997 (achtste druk). p 121.)]

van Lope De Aguirre

[Ik verwachtte het ergste. Ik bereidde me voor op de bliksems en inslagen van heilige verontwaardiging die ik nog van vroeger kende. En ik voelde dezelfde passieve onverzettelijkheid in me opkomen waarmee ik ook toen alle hysterie had doorstaan. Ik vroeg me af of inktvissen een dergelijke stemming kenden en welke kleur ze daarbij zouden produceren. (uit: Yves Petry De achterblijver. De Bezige Bij, 2006. p 179.)]

van Koen Peeters

[Ik krimp ineen als vlak voor de deur van mijn kamer de vloerplanken kraken. Buiten licht de hemel spookachtig op, seconden lang verleent het onwerkelijke schijnsel elke boom, elk dak aan de andre kant van de rivier nieuwe, scherpe contouren. (uit: Andreas Steinhöfel Het midden van de wereld. Lemniscaat, 2005. p 87.)]

van Lena

vakantievoorpret met Google Earth

En vannacht, wanneer jullie slapen, vertrek ik ook echt. In de handbagage een zwembroek met roze bloemen.

[De wind was kouder geworden. Hij had de jongen net naar de luwe kant naast zich getrokken toen het strand voor hen ineens sidderend uit het zwart opflitste en weer verdween.
Wat was dat papa?
Niets aan de hand. Het is de bliksem. Kom.
(uit: Cormac McCarthy De weg. Arbeiderspers, 2007. p 144.)]

van Lope