het perenblog

Over dat natuurdagboek: ik geef er het geziene en bereisde in weer, de oppervlakte, zeer uiterlijk, zeer direct, vlak na de feiten en ik hoed mij voor interpretatie en drang tot stileren, herschrijven, ververhalen. Windrichtingen mogen, ook busnummers en exacte vertrektijden, ook namen van personen, vogels, planten, straten en gehuchten. Lijsten vermijd ik, evenals toekomstplannen en pijlen. Volledigheid is irrelevant.

Ik moet nieuwe wendingen zoeken, halve en hele zinnen, nee, er moeten nieuwe wendingen komen, halve en hele zinnen, om efficiënt te noteren. Het is een andere methode, een andere taal. Het is anders dan een perenblog maken.