[De zogenaamde in die bloemlezing bijeengebrachte dichters waren een stel verwaande melkmuilen die verantwoordelijk waren voor grenzeloze banaliteiten waartussen hier en daar een eenzame metaforische bliksemflits flikkerde, het werk van de verhitsten onder hen. (uit: FĂ©lix de Azua De geschiedenis van een idioot door hemzelf verteld, of De inhoud van het geluk. Contact, 1989. p 59.)]van Occy
23.1.09
>> peren >> 00:31 >>
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten