[Daar ik de menselijke psychologie ken met de helderheid van een bliksemflits die tot in alle hoeken doordringt met één enkele blik, kwetst de grove analyse en constructie van de toneelschrijvers me en het weinige dat ik lees van dat genre boezemt me walging in als een inktvlek die uitloopt over wat men net heeft geschreven. (uit: Fernando Pessoa Het boek der rusteloosheid. De Arbeiderspers (Privé-domein), 1990. p 259.)]van K. Artman
19.2.09
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Nog eentje uit hetzelfde boek (louter voor het plezier van het overtypen) : “Mocht de zondvloed aanzwellen, we zouden beter af zijn in de bergen, maar bestond de vloek van God, eender als die van Jupiter, uit bliksemschichten, of uit stormwinden zoals die van Aeolus, onze redding ware het niet te zijn opgeklommen, onze verdediging te kruipen.” (p. 291)
Ja, bliksems staan onveranderlijk garant voor uren plezier.
Een reactie posten