5.5.09

[Hij stopte de laatste tabak in zijn pijp, liep naar de boeg en stond daar zo lang met door de wind tranende ogen tot zich iets in de avondnevel aftekende, eerst doorzichtig en nog niet helemaal werkelijk, maar vervolgens steeds duidelijker, en de kapitein lachend antwoordde: nee, dit keer was het geen hersenschim en ook geen weerlicht, dat was Amerika. (uit: Daniel Kehlmann Het meten van de wereld. Querido, 2008. p 288-289.)]
Dat is voorwaar de laatste zin uit het boek. Een interessant boek. Bijwijlen hilarisch ook.

Geen opmerkingen: