het perenblog

Vannacht, in een droom, zag ik een velduil.

Ik zat op de passagiersstoel van een wagen en we reden naar het zuiden, langs een rivier. Die rivier was links. Rechts was een groot, rommelig veld met erin een groepje grote bomen, vier of vijf, waar net blad in kwam. Vanuit het veld vloog op onze hoogte een velduil op, hij vloog naar het noorden. Hij was gigantisch - een dubbele oehoe. We reden er voorbij, ik riep dat de chauffeur moest stoppen, draaide me al om in mijn stoel en opende de deur. Ik had blijkbaar mijn telescoop op schoot. De uil, zo zag ik, was in één van de bomen gaan zitten.

Eerder die nacht had ik ook bokjes gezien in mijn droom, maar het duurde langer vooraleer ik me dat weer herinnerde. De bokjes - ik zag er drie - zaten naast een plasdrasplas, onder een overhangend stuk beton. Het restant van een bunker?