de fluiter (2)

Hoor.
Het is de fluiter. Met z'n blauwe jas. Soms denk je eerst een kind op straat of die nieuwe van hierboven maar nu, nee, nu wist ik het dadelijk: het is de fluiter. Het is de fluiter. Dus kijk ik op, kijk ik naar de ruit en wacht tot ik hem zie verschijnen. Van links naar rechts.

Ooit wou ik hem volgen. Dacht ik: zorg dat je morgen klaar zit tegen een uur of twaalf. Stevige wandelschoenen aan en een sjaal. Zakje met boterhammen misschien want wie weet hoe ver het zal zijn. Verder dan de verkeerslichten, verder dan café 't Vat. Mijn vogelboek niet vergeten en een thermos warme thee. Misschien, voorbij het asfalt en beton, zien we samen een rietzanger. Maar nu, nee, nu wou ik niet volgen. Ik ben namelijk aan het e-learnen nu. En de griesmeelpudding staat op het vuur.