Nicole Krauss was vorige week in Stockholm en dat zorgde voor leuke interviews in DN en SvD. Dat ze mooi en vaak lacht, kunnen we er lezen, en dat haar laatste roman (The history of love) zwaar de moeite is, en dat die roman wel lijkt op Extremely loud and incredibly close van echtgenoot Jonathan Safran Foer maar dat zij daar zelf niets over zeggen of horen wil.
Ik plakte dadelijk twee citaten uit het interview met SvD in mijn Evernote, want ik viel voor haar enthousiasme:
-Jag ser den tomma datorskärmen och känner mig berusad av frihet, av möjligheter. Låt oss ta risker, tänker jag bra dagar.Haar drang tot lezen en schrijven besmet me zelfs – de vogelgriep verdwijnt in het niets – via de kranteninterviews, net zoals (en sorry daarvoor, Nicole) ook de eerste helft van Jonathan Safran Foers laatste roman me enkele weken geleden helemaal beetpakte en wou doen lezen en schrijven onder lakens, op treinen en in gangen. Haar enthousiasme zal morgenvoormiddag de slaap uit mijn ogen jagen tijdens een fietstocht naar de bibliotheekfilialen in de randgemeenten waar haar boek nog te krijgen is (wel enkel in het Nederlands). Wie het vóór mij ontlenen wil, zal vroeg moeten opstaan of veel regen moeten bestellen bij Frank en Sabine.
-Det ska komma inifrån, men också vara påhittat, uppfunnet, vara något som aldrig tidigare har existerat, däri ligger utmaningen, och också vara något som bara just jag kan skriva. Varför ska jag annars skriva det?
Nicole Krauss The history of love. Viking, 2005.
PS: Staffan Lagerström plakte net dezelfde citaten uit het Krauss-interview in SvD op zijn weblog. Het zijn toeren die een vermelding verdienen. En er staan ook ganzenfoto's op dat weblog. Nog mooier kan het amper worden vannacht, inderdaad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten