het perenblog

Iedereen stormde naar de salon. José Arcadio Buendía leek als door de bliksem getroffen, niet door de schoonheid van de melodie maar door het zelfstandig werkende toetsenbord van de pianola; onmiddellijk plaatste hij de camera van Melquíades in de salon om een daguerrotype te verkrijgen van de onzichtbare man die het muziekstuk uitvoerde. (uit: Gabriel García Márquez Honderd jaar eenzaamheid. Meulenhoff, 1982. p 67)

'Loop naar de bliksem, vriend,' antwoordde hij. (p 168)

Maar toen de militairen hem vroegen welke datum men kon aankondigen voor de ondertekening van het accoord, keek hij door het raam naar de van bliksemschichten doorsneden hemel en maakte hij een gebaar van grote besluiteloosheid.
'Dat zal gebeuren als het opklaart,' zei hij. 'Zolang het regent worden alle activiteiten opgeschort.' (p 319)

En bijeneters op bladzijde 15, maar dat behoorlijk terzijde.