W.G. Sebald bis

Ik stond met K. te praten aan de ingang van de parking achter de basiliek van Koekelberg. Zaken, wou ik hier tikken, want we voelden ons belangrijk, maar het is natuurlijk gewoon werk. Boven het geronk van de auto's die uit de tunnel kropen uit, boven dat geluid uit, hoorden we een slepend gepiep. Het was geen wagen. Het was geen rem die bleef hangen. Het was een spreeuw.

Ook dat is wel eens goed bij Sebald, want ja dat mag: hij schrijft niet vogel, hij schrijft spreeuw, gaai, winterkoning, kauw.

Ik had dat wel tegen K. willen zeggen, maar dat kon natuurlijk niet. We waren zeer professioneel aan het praten over zaken.