het perenblog

Het is met nijlganzen en tramtermini met een lus als met bliksems: zie er één en zie er vervolgens overal.

Lussen: vanaf de Rooseveltplaats in Antwerpen reed ik woensdagnacht met tram 24 naar de terminuslus bij Silsburg.

Nijlganzen: donderdagochtend zag ik er vijf in Zandhoven. Vorige week zag ik er twee in Tervuren. Opgezet, verstoft en verkleurd, die laatste twee, maar wel nijlganzen.


Bliksems: hier wat ik afgelopen week langs reactie- en maildoos binnenkreeg van mensen die zichzelf Katrien, met rovers of Koen Peeters noemen. En ook twee van mezelf.

Voor hen verloor Jason zijn evenwicht. Op hetzelfde moment schoot er een enorme bliksemschicht door de lucht, die als een witte vuist op de zee neerdaalde. (uit: Ulysses Moore Het geheim van Villa Argo. Mechelen: Bakermat, 2006. p 57.)

[...] De knal zal erger zijn dan de zwaarste donderslag die ooit is gehoord en de flits feller dan die van alle bliksems bij elkaar [...] (uit: José Saramago Het verzuim van de dood. Meulenhoff, 2006. p 98.)

Er zijn veel vertellingen van de Stoel. In 1602 of 1603 moet een krijgsman er op hebben plaatsgenomen. Eén minuut heeft hij er gezeten. Toen schoot er een bliksemstraal uit de hemel en doodde hem." (uit: Jan Terlouw Koning van Katoren. Lemniscaat, 1981 (23e druk) p 157.)

Zo klonk ze lang niet altijd als er iets vrolijks werd verteld, bijvoorbeeld, wel toen de avond, lauw als nog nooit, terwijl het gromde en weerlichtte in de verte, werd doorbroken, een buurvrouw de tuindeur openstiet en riep dat oom Heine een beroerte had gekregen. (uit: Willem Brakman De sloop der dingen. Querido, 2000. p 60.)

Op dat moment barst het onweer helemaal los boven ons kantoor. Het dondert en bliksemt heftig. Direct daarna een slag. Er is iets tegen de ruit gevlogen en gevallen. Een vogel? Ik kan het niet zien, maar voor het raam dwarrelen veren in de wind. (uit: Koen Peeters Grote Europese roman. Meulenhoff|Manteau, 2007. p 99.)