het perenblog

[Sindsdien heeft Ellery tussen de vijftig en zestig viskotters, trawlers, makreelzegenboten en kreeftenboten geschilderd, en zijn prijs is gestegen van een liter scotch naar vijfendertig dollar als de klant een man uit Stonington is, of vijfenzeventig als hij een vreemde is. 'Ik ben trots op mijn schilderwerk,' zegt Ellery. 'Maar aan de andere kant heb ik er spijt van dat ik er ooit mee begonnen ben. Het is moeilijk een schipper van een viskotter tevreden te stellen en het wordt alsmaar moeilijker. Je moet niet alleen zijn boot zo nauwgezet als een blauwdruk schilderen, je moet hem ook nog in een storm zetten, een vreselijke storm. Dat eisen ze allemaal. Zoals een schipper een paar dagen geleden tegen me zei: "Het is een goed schilderij, Ellery, alleen zou ik willen dat je er een bliksemstraal in had gezet die in de mast slaat." De een wil een nog ergere storm dan de ander. Het is zover gekomen dat als ik een boot zou schilderen die eruitzag alsof er ook maar een kleine kans bestond dat hij de haven zou halen, de schipper daar aanstoot aan zou nemen.' (uit: Joseph Mitchell In het oude hotel. Lebowski, 2016. p 230.)]