rotondehonden

Herfst; wat doen we met de avonden? Zelf orden ik foto's op de pc. Ik kom tot de ontdekking dat ik twee foto's heb waar zowel een zebra als een peer opstaan. Wie kan dat nog zeggen?


Herfst; wat doen de Zweden? Zij grijpen naar hamer, spijkers, figuurzaag en maken honden. Ze doen het in schuurtjes en woonkamers, ze geven de beesten een naam, schilderen die op de buik van hout en plaatsen ze op een rotonde.
Het begon zo: In Linköping, Östergötland, werd in maart een betonnen rotondekunstwerk geplaatst, voorstellende een hond. Zoals dat wel eens gaat, hakten vandalen het hoofd van de hond. Linköping in de rouw. Maar niet te lang want prompt ontwaakten de mytische krachten van de Zweedse huisvlijt. Iemand knutselde een hond bij elkaar en plaatste die als vervanger op de rotonde. Andere iemanden, andere honden, andere rotondes volgden. De honden verspreiden zich sinds de herfst naar buurgemeenten en provinciestadjes. Ondertussen zitten ze ook in Stockholm. Een nieuwe volkskunst is geboren (en illegaal verklaard ook). Ik volg het met veel plezier, op avonden als deze. We hoeven niets te missen.

Weinig blijft er over, denk ik wel eens als ik alle bliksem van het perenblog wegdenk. Maar dat is niet erg, denk ik daar dan telkens achterna. Stel je voor zeg, nee, dat is niet erg. De verdorring van de aarde, dat is erg. En domme agressie misschien ook een beetje, of emmertjes die niet proper achtergelaten worden of luide telefoongesprekken in het toilet en kauwen met je mond te ver open.

Eigenlijk is zowat alles erger dan bliksem op een weblog.

Je mag misschien vinden dat ik een sentimentele lul heb, maar toen destijds, toen ik voor arme aapmans z'n kleine bestwilletje op z'n verpeste verjaardag na een tamelend kil feestje bij z'n ouders thuis onder valse voorwindselen liep te doen alsof ik wist wat ik liep te doen, terwijl we werden achtervolgd als in een achtervolging door aan de enerzijds de heilige inquisitatie en 's anderenzijds de heilige intifada en de hele bliksemende kutshit leek wel een q-film zo b met die kleine aan het handje en hij begon ook nog zachtjes in zichzelf te grienen van verdriet dat ik maar als te goed kon indenken, toen dacht ik bij m'n eigen was Babs maar hier, snuit m' n snikkel als het niet waar is. M'n bloedend eigenste baggerinnetje. Daar is deze jongen nogal een rare in. (uit: Ilja Leonard Pfeijffer Het grote baggerboek. Amsterdam: De arbeiderspers, 2004. p 177.)

Mooi zijn je haren

Mooi zijn je haren.
En nu het zomer wordt
Worden ze blonder, nog blonder.
Je mag de zon wel bedanken.

Als je bij mij in bed stapt
Ruik ik de geur van ozon.
De bliksem is ingeslagen.
Vriendelijk. Zonder donder.

(uit: Adriaan Morriën Verzamelde gedichten. Amsterdam: Van Oorschot, 1993.)

Cadeau van Joeri.

Koen Fillet zorgde vorige week voor extra verkeer hier, en enkele nieuwe bezoekers lieten bliksems achter in de reactiedoos. Dank hiervoor. Ene Phaedrus citeerde M. Pirsig.

Een lichtflits en Ka-boem! van de donder, vlak bovenop elkaar. Dat deed me schrikken en Chris heeft zijn hoofd nu tegen mijn rug gedrukt. Een paar waarschuwende druppels... als spelden bij deze snelheid. Een tweede flits - BOEMM en alles licht schitterend op... en dan in de schittering van de volgende flits die boerderij... die molen... o, mijn God, hij is HIER GEWEEST! ... gas minderen... dit is ZIJN weg... (uit: M. Pirsig Zen en de kunst van het motoronderhoud. Hoofdstuk 3.)

Joeri schonk iets van Adriaan Morriën. Als hij laat weten uit welke bundel het gedicht komt, zet ik ook dat in het archief. En zelf kwam ik de afgelopen week vijf keer bliksem tegen in Mijnheer Sjamaan.

Er hing een geel bord. No grog here, met daaronder ngwala impai pmara nanala. Dat betekende: Keep our people clean and culture alive. In het bord zaten gaten van geweerschoten. Aan de horizon bliksemde het. (uit: Koen Peeters Mijnheer sjamaan. Amsterdam: Meulenhoff, 2004. p 105.)

[De teller staat ondertussen op 76]

vandaag gekocht:

5 kiwi's [€ 2,10]
2 tomaten [€ 0,21]
60 g veldsla [€ 0,45]
3 peren (durondeau) [€ 0,89]
1 braadworst met toebehoren [€ 2,70]
620 g runderstoofvlees [€ 6,08]
160 g pancetta [€ 3,92]
2 kleine pakjes friet [€ 3,40]
1 kwakje mayonaise [€ 0,60]
1 reis voor 2 naar Stockholm [€ 970]

Ik was in Antwerpen. Als bij toeval fotografeerde ik deze fotograaf.

nog een wonder van de heilbot

Juli 2004, Lönneberga. Ik hoor voor de eerste keer zwaluwvleugelslagen. Vlak boven mijn hoofd scheren ze, keer op keer, en ik probeer niet te bewegen. Ik blijf staan waar ik sta, tussen jeugdherberg en Silverån, armen gestrekt naast mijn lichaam. De zwaluwen vliegen in cirkels rond het gebouw, met de klok mee, en ik sta achter een hoek te luisteren. Ze zien mij niet. Ze komen van achter de hoek en hun route is vlak boven mijn hoofd. Mijn armen zijn stijf gestrekt, mijn hart doet van bang bang bang.


Het was hoogst opwindend toen, dat geluid. Het bracht een magische concentratie mee en ik weet nog dat ik wou dat lief naast me stond om het te horen, maar ik durfde haar niet te roepen. Het enige geluid waren zwaluwvleugelslagen. Stilte en dan zwaluwvleugelslagen.

Later die maand zou ik in Stockholm mijn Fågelguide kopen – 188 kronen in Söderbokhandeln – om bij te leren over brandganzen.

Ook deze vakantieherinnering kwam terug in mijn hoofd door Oek de Jong en zijn De wonderen van de heilbot. En alsof Allah en de weergoden ermee gemoeid zijn, staat er bliksem in dezelfde passage.

Plotseling kapseizen alle vogels en storten zich in een kurkentrekkerachtige beweging omlaag, zwiepen dan weer naar links of rechts, alles zeer abrupt maar zonder de formatie een ogenblik te verbreken – precies zoals vissen in een school bliksemsnel kunnen wenden, bewegend als één lichaam. Eenmaal maakten de kievieten vlak boven mijn hoofd zo'n zwiep en kon ik het geruis van de vleugels horen, de lucht die langs die honderden, zich plotseling kerende vleugels – stug door de slagpennen – stroomde en ze deed vibreren. Een ongelooflijk potent geluid. Er liep een rilling over mijn rug. (uit: Oek de Jong De wonderen van de heilbot. Amsterdam: Augustus, 2006. p 212)

Nog steeds eer ik Oek de Jong. En binnenkort herlees ik Hokwerda's kind, dat staat vast.

[een eerder wonder: hier]

en ook jeuj voor Hergé, Kuifje en Koen Fillet

Ook Koen Fillet doet aan straattoerisme. En het mooie en toevallige toeval is: hij draagt er geheel onbewust mee bij tot mijn Koen- Peetersverzameling. [jeuj]

enig gejeuj

Vannamiddag kocht ik kaarten voor de zesdaagse van Gent. [jeuj] Ik zocht in mijn evernote naar de term zesdaagse en kwam terecht bij de fluiter. Ja, de fluiter, hij wordt wel eens vergeten maar hij blijft bestaan. Als Elvis.

Vanmorgen had ik een afspraak met M. in Molenbeek. M. had haar zoon van vier meegebracht en hij zei goeiemorgen tegen me [jeuj] en kin en bril en vier en spin en vis. Toen ze naar huis gingen zei hij tot ziens en dag, daaag.

Gisteravond vond ik in de brievenbus een brief van Koen Peeters; op de envelop een stempel van het IRC. [jeuj] Het was een hele tijd geleden dat ik nog eens een brief opende met een steakmes en niet met een wijsvinger of een sleutel. Het is een schone brief, net als de vorige.

slogans na pasen

Ik vroeg een gesneden brood bij de bakker. Ik kreeg een gesneden brood bij de bakker. Op de zak stond gedrukt: koop gesneden brood. Ik vond dat onnozel.


Het is als zondag na het kleuren je oproepingskaart terugkrijgen en daar dan een rode stempel op vinden Stem voor de sp.a-ers die van smaak getuigen in de kolom Beste boek, CD of film aller tijden en in de kolom Wat wil je per se tegen 2012 gerealiseerd zien.